Intergenerationele trauma's, moederschap en migratie

In Alter staat de versplintering die migratie teweegbrengt centraal. Het leven in twee werelden: het denken en voelen op twee manieren en de verwarring die dat teweegbrengt. Dilan Yurdakul zoomt in op de strijd die ze als nazaat van de migrant levert, om de onverwerkte trauma’s van gebroken ouders en grootouders te overwinnen en zo dichter bij haarzelf en haar toekomst te komen. Hoe staat zij als derde generatie vrouw tegenover het moederschap, wat wil ze doorgeven? Wat neemt ze mee en wat laat ze achter, wat is er gewonnen en wat is er verloren? 

Met de achtergebleven stukken van haar familieverhaal probeert Dilan lijnen te trekken naar haar eigen verhaal en toekomst. Baba, papa, die zijn dorp in Turkije de rug toekeerde. Babaanne en anneanne, beide oma’s, die zich volledig opofferden voor het gezin. Anne, haar moeder, die in verwarring is tussen het kiezen voor haar vrijheid en de opoffering voor haar gezin. En dede, opa, die zegt: ‘Jij en ik Dilan, wij voelen dezelfde pijn.’ De pijn wanneer je jezelf niet langer in de familie herkent. Dilan onderzoekt welke ‘alters’ ze met zich meedraagt en hoe ze haar leven verder moet vormgeven, want anders dan degenen die haar zijn voorafgegaan, kan zij bewust haar eigen toekomst bepalen.