Eigenzinnige interpretatie van de Odyssee

Homerus vertelt ons hoe Odysseus’ vrouw Penelope de lijkwade van Laertes weefde. Wat ze overdag maakte, haalde ze ‘s nachts weer uit elkaar. Dit is ook hoe Pink Ulysses tot stand kwam en werd geproduceerd. Verzamelde beelden, uit filmklassiekers, maar ook elders, werden samengevoegd met zowel bekende als minder bekende muziek en vormden een textuur van beeld en geluid, die uiteindelijk uitgroeide tot een variatie op Odysseus. Misschien hield Penelope meer van haar zoon dan van haar verre, afwezige echtgenoot? En wat als Odysseus stiekem meer hield van de “ideale Penelope,” die hij meer herkende in de magische Cirke dan in zijn eigen vrouw die in Ithaka op hem wachtte? En zo werpt de verbeelding eindeloze mogelijkheden op. Hoe dit vorm krijgt in een film, een weefsel, is het geheim van Pink Ulysses — een verkenning, een zwerftocht.

Als introductie geeft filmfreak en scenarist in spe Linn Berkvens een korte spoken word voordracht gebaseerd op de film.