Expressieve contrasten en emotionele uitbarstingen

Victor Su over zijn programma: “Pianosonate nr. 2 van Ludwig van Beethoven is een uitstekend voorbeeld van zijn vroege sonates. Ondanks het lichtere karakter bevat het al kenmerken die zijn latere, meer dramatische stijl aankondigen, met grote expressieve contrasten en emotionele uitbarstingen die typisch zijn voor Beethoven. Het tweede deel heeft een opmerkelijke diepgang en doet denken aan zijn latere werken, bijna als een combinatie van een treurmars en een koraal”. 

“Brahms stond bekend om zijn soms sarcastische en moeilijke persoonlijkheid, maar ook om zijn diepe emotionele aard. Zijn 7 Fantasiën op. 116, een van zijn laatste pianowerken, weerspiegelt deze dualiteit perfect. De Cappricio’s tonen zijn trotse en onstuimige kant, terwijl de Intermezzi prachtige intieme momenten bieden met een verontschuldigende ondertoon. Ik vind het geweldige muziek, vooral door de vele verschillende nuances die in beide stukken op hun eigen manier naar voren komen”.